Anasayfa » Anlamlı sözler » Aydınlık ile İlgili Anlamlı Sözler

Aydınlık ile İlgili Anlamlı Sözler

Aydınlık İle ilgili Söylenmiş Filozoflarin Anlamlı Sözleri

Işığı önüne al yürü, gölgen arkandan ister gelsin, ister gelmesin. (Arif Nihat Asya)

Kendi ışığına güvenen başkasının parlamasindan rahatsızlık duymaz
Victor Hugo sözleri

Sayfanın Konusu; aydınlık sözleri, aydınlık ile ilgili anlamlı sözler, aydınlık ile ilgili facebook sözleri, aydınlık ile ilgili resimli sözler,

Aydınlık olduğu sürece, yeterince yürekliyiz. Ama sonra? (William Golding)

Karanlıkları devirmek ve aydınlık bir çağın kapılarını açmak için en mükemmel silah: Kalemdir. (Cemil Meriç)

Aydınlık sabahı düşün. Ve durgun, karanlık geceyi…( Nuri Pakdil)

Aydınlık yolu herkes bulur, mesele karanlık yolda ışık aramak. (Necip Fazıl Kısakürek)

Karanlıktan korkan bir çocuğu kolaylıkla affedebiliriz. Hayattaki gerçek trajedi yetişkinlerin aydınlıktan korkmasıdır. (Platon)

Her aydınlığı, yangın sanıp söndürmeye koşan zavallı insanlarımız karanlığa o kadar alışmışsınız ki, yıldızlar bile rahatsız ediyor sizi! (Cemil Meriç)

Her şey içinde karşıtının en azından tohumunu barındırır: Kış yaza dönüşür; yukarıya çıkan her şey aşağıya inmek zorundadır. Tıpkı sıcak olmadan soğuğun, aydınlık olmadan karanlığın olmayacağı gibi… (Adam Fawer)

Hepimizin içinde hem aydınlık, hem de karanlık bir yan vardır. Önemli olan hangisini seçtiğimizdir. Bizi biz yapan budur. (Joanne Kathleen Rowling)

Bir mum, diğer bir mumu tutuşturmakla ışığından bir şey kaybetmez. (Hz. Mevlana)

Karanlığı hissetmeyen, aydınlığa kavuşamaz.

Ben yanmazsam, sen yanmazsan, o yanmazsa, nasıl çıkar karanlıklar aydınlığa? (Nazım Hikmet)

İnsanları pis, temiz diye ayırmak aptallıktır, her şeyde, her birimizin içinde aydınlık ve karanlık yan yanadır. (Amin Maalouf)

Aydınlığı, içinde taşımaya bak. İşte, o zaman karanlıkta bile yolunu bulabilirsin. (William Blake)

Karanlığı aydınlıktan yalnız körler ayırt edemez. Gönlünü kara yapma, hakikat nurlarının girmesine izin ver. Gönlü kapalı körlerden olma. (Sadi Şirazi)

Bilirim aydınlık için karanlık da gerekli. (Cahit Zarifoğlu)

Hiçbir ışığın aydınlatamadığı biricik karanlık, bilgisizlik ve duygusuzluk denilen sonsuz karanlıktır. (Helen Keller)

Aydınlar, çağlarını aydınlatmak için yanmaya mahkûm göktaşlarıdır. (Napolyon

Aydınlanmadan çok söz ediliyor, daha çok ışık isteniyor. Tanrım, ya insanların gözleri yoksa, ya da gözü olanlar gözlerini bile bile kapatıyorsa, onca ışık neye yarar. (Georg Christoph Lichtenberg)

Bazen karanlık insana, aydınlıkta asla söylemeyeceğimiz sözleri söyleme cesareti verir. (Lynne Matson)

Aydın dünyanın başını ağrıtanlar, başkalarını eğitmeye çalışırken kendini eğitmeye vakit bulamayanlardır. (Oscar Wilde)

En karanlık günlerde bile umut bulur, aydınlık günleri düşünürüm, ben evreni yargılamam. (Dalai Lama)

Gündüzü aydınlatacaksanız bir ışık olmanın ne anlamı var? Işık yalnızca karanlıkların ortasında görünür. Aydınlık yalnızca kara günde ölçülür. (Bernard Werber)

En kuvvetli gölge, nerede çok aydınlık varsa oradadır. (Johann Wolfgang von Goethe)

Sevgilim, sanki seninle yüz yüze geldim birdenbire: aydınlık, alabildiğine aydınlık. (Nazım Hikmet Ran)

Annenin başı elleri arasında, parmağında aydınlık günlerden kalma yüzük. Bir fotoğraf asılıdır duvarda; aynaya, geceye, maziye dönük. (Sezai Karakoç)

Daha iyi, daha aydınlık bir yere varılacağına inanılmadan nasıl olur da bu yol yürünür? (Sabahattin Ali)

Bilginin ve bilgeliğin yokluğunda zihin söner. Beslenemeyen mideler gibi, beslenemeyen zihinlere de acıyalım. Açlıktan can çekişen bir bedenden daha da içler acısı bir şey varsa, o da aydınlık açlığından ölen bir ruhtur. (Victor Hugo)

Uzağı ne zaman düşünsem aydınlık burda geceler kaldı sen gittin. (Gülten Akın)

Bir yazarı karanlık olmakla suçlayan kişi önce kendi içine bakmalı, acaba çok mu aydınlık? Çünkü alacakaranlıkta çok okunaklı bir yazıyı bile sökmek imkânsızdır. (Johann Wolfgang von Goethe)

Sen kalbi bir gözyaşı kadar temiz ve bir çocuk bakışı kadar aydınlık bir insansın. (Cemil Meriç)

Bir çifte yaşam yaşıyordun, aydınlık yüzü tüm içtenliğiyle dünyaya dönük, öbür yüzü karanlıklarda gömülü, yalnız senin bildiğin bir yaşam. Bu derin ikiliği, varlığının gizini, büyümeyiverdiğin on üç yaşındaki çocuk, ilk bakışta duyuvermişti. (Stefan Zweig)

Allah dünyaya aydınlık indirmiş ama insanlar kötü işlerle meşgul oldukları için karanlığı aydınlıktan daha çok sevmektedirler. Kötü yaşayanlar kötülükleri ortaya çıkmasın diye aydınlığa doğru yürümezler. Hak yolda gidenler ise, yaptıkları işler apaçık görünsün diye sürekli aydınlığa koşarlar. Çünkü bu işleri Allah için işlemişlerdir. (Tolstoy)

Yorum yapın