Söylesem tesiri yok, Sussam Gönül Razı değil!
Söylemek veya yazmak istediğim o kadar çok şey var ki içimde … İnsanların bilmedikleri yada bilip de söylemedikleri şeyler …
Her defasında söylemek isterken boğazıma birer birer düğümlenen cümleler … Onlar düğümlenip kaldılar orada neden böyle oldu anlayamadım. Oysa söylenmesi gerekirdi …
Bilinmesi … Konuşulması gereken şeylerdi … Belkide mutluluğuma sebep olacak şeylerdi … Ama yapamadım …
O’da çok yüreksizdi. Söyleyemedi içindekileri … Bu kadar zor olmamalıydı … ?!
İçimde kalanlar zehirledi beni … Birer birer … canim yandı. Vazgeçtim ondan … Bana yakışmaz yüreksiz bir insan !
Ben öyle bir şey sakladım ki içimde … O her şeye değerdi. Ve en güzel şeydi … Düşündükçe zaman zaman beni çıldırtan, deliye çeviren. Zaman zaman da yüzümdeki tebessüme sebep olan …
Bırak onu nasıl sevdiğimi bilmesin, bilmesin ki içimdeki mutluluğu yok etmeyeyim …
