Anasayfa » DÜNYA ÜLKELERİ » CEZAYİR ÜLKESİ HAKKINDA HERŞEY

CEZAYİR ÜLKESİ HAKKINDA HERŞEY

Cezayir bayrağıUlusal Marş: Kassaman  (Arapça)

The Pledge

Başkent Cezayir

36°42′K 3°13′D

Resmî dil(ler) Arapça, Fransızca (de jure de facto), Berber dilleri

Ulusal Diller Arapça, Berberice

Milliyet Cezayirli

Yönetim biçimi Cumhuriyet

– Cumhurbaşkanı Abdelaziz Bouteflika

– Başbakan Abdülmelik Sellal

Kuruluş

– Hammadid 1014

– Osmanlı Hakimiyeti 1516

– Fransız Kolonisi 1830

– Fransa’dan Bağımsızlık 5 Temmuz 1962

Yüzölçümü

– Toplam 2381741 km²

919.595 mil²

– Su (%) önemsiz

Nüfus

–  tahmini 38.700.000

–  sayımı 37,900,000

GSYİH (SAGP)

– Toplam $551.720 milyar

GSYİH (düşük)

– Toplam $227.802 milyar

Gini (1995) 35.3 (orta)

İGE  0.754

Para birimi Cezayir Dinarı

Zaman dilimi Şablon:Tz

Trafik akışı sağ

Internet TLD .dz

Telefon kodu 213

Kuzey Afrika’da ülke, Afrika’nın en büyük ülkesi. Cezayir’in komşuları kuzeydoğuda Tunus, doğuda Libya, güneydoğuda Nijer, güneybatıda Moritanya ve Mali, batıda Fas ve Batı Sahra’dır. Etnik açıdan bir İslam, Arap ve Berberi ülkesidir. Ülke ismi (El Cazayir) Arapçada “adalar” anlamına gelir.

Tarih

Cezayir tarihi

Cezayir’de 2 milyon yaşında hominid iskeletleri bulunmuştur. Araştırmacılar, ülkede Yontmataş çağından kalma homo habilis ve homo erectus fosilleri de ortaya çıkartmıştır.

Cilalıtaş devrinde şu anda Sahra Çölü’nün bulunduğu alanlar daha sulaktı. Böylece Cezayir’in şu anda çöl olan güney bölgesinde insanlar yaşayabiliyordu. Bu dönemden kalma mağara resimleri bulunmaktadır.

Antik çağda Cezayir’in tarih sahnesine girmesi, Berberi kökenli 22. Mısır hanedanının kurulmasıyla oldu. Usta süvariler olan Berberiler, Mısır’da paralı asker olarak görev aldılar. Diğer taraftan, Berberiler Kartaca ile de diplomatik ilişki kurdular.

Eski Yunanistan ve Roma İmparatorluğu’nda Numidya (Νομαδια) olarak bilinen yörenin adı, Yunanca “göçebe” anlamındaki nomados (νομαδος) kelimesinden gelir. Massinissa, İkinci Pön Savaşı’nda Numidya’yı birleştirmeyi başardı. Daha sonra ülke Roma İmparatorluğu’nun bir eyaleti haline geldi. Cezayir, topraklarında en çok Roma kalıntısı bulunan Akdeniz ülkesidir.

Cezayir Soykırımı

2005 ve 2006 yıllarında Cezayir Devlet Başkanı Fransa’yı soykırım yapmakla suçlamış ve Paris’ten bir özür beklediklerini açıklamıştır. Ancak Fransa iddiaları kabul etmemiş ve konunun tarihçilere bırakılması gerektiğini öne sürmüştür.

Yönetim şekli

Ülkenin başında 5 yılda bir seçilen cumhurbaşkanı bulunur. Cumhurbaşkanı ayrıca Bakanlar Meclisi ve Yüksek Güvenlik Konseyi’nin de başıdır. Cumhurbaşkanı ayrıca bakanları ve başbakanı da atar.

İdarî bölgeler

Cezayir 48 vilayete ayrılmıştır:

1 Adrar

2 Chlef

3 Laghouat

4 Oum el-Bouaghi

5 Batna

6 Becaye

7 Biskra

8 Beşar

9 Blida

10 Bouira

11 Tamanrasset

12 Tébessa

13 Tlemcen

14 Tiaret

15 Tizi Ouzou

16 Algiers

17 Djelfa

18 Jijel

19 Sétif

20 Saïda

21 Skikda

22 Sidi Bel Abbes

23 Annaba

24 Guelma

25 Constantine

26 Mediye

27 Mostaganem

28 M’Sila

29 Muaskar

30 Ouargla

31 Oran

32 El Bayadh

33 İllizi

34 Bordj Bou Arréridj

35 Boumerdès

36 El Tarf

37 Tinduf

38 Tissemsilt

39 El Oued

40 Khenchela

41 Souk Ahras

42 Tipaza

43 Mila

44 Aïn Defla

45 Naâma

46 Ain Temuşent

47 Ghardaïa

48 Relizane

Coğrafya

Cezayir, 2.381.741 km²’lik alanıyla Akdeniz’in ve Afrika kıtasının ise en büyük ülkesidir. Güney kesiminde, Sahra çölünün önemli bir kısmını toprakları içine alır.

Cezayir’in kıyıları genelde dağlara çok yakın ve sarptır, fazla doğal liman yoktur.

Kıyının hemen gerisinde Atlas Dağları, Fas‘tan başlayarak doğuya doğru iki şerit halinde Tunus’a kadar 2400 km. boyunca uzanır. Kuzeydeki dağ sırasına Tell Atlasları, güneydekine ise Sahra Atlasları denir. İki dağ silsilesi arasında büyük ovalar ve yaylalar yer alır. Bu iki sıra doğuda Tunus sınırına doğru birbirine yakınlaşır. Atlas sıradağlarının Cezayir’deki kısmının en yüksek noktası yaklaşık 2.900 m. irtifadadır.

Ancak Cezayir’in en yüksek noktası, Sahra’nın ortasındaki Hoggar kitlesinde 3.003 metre yükseklikteki Tahat zirvesidir.

Cezayir’in Sahili 1200 KM dir

İklim

Ülkenin kuzey bölgesinde Akdeniz iklimi, güneyinde ise çöl iklimi hakimdir. Deniz kıyısındaki yerleşimlerde kış ortalama sıcaklığı 8 ila 15 °C iken Mayısta 25 °C’a yükselir ve Temmuz-Ağustos aylarında 28 ila 30 °C ortalamaya ulaşır. (Skikda’da 28 °C, başkent Cezayir’de 29,5 °C)

Ortadaki Kabile dağlarında ve yaylalarda kışın ortalama sıcaklık 8 °C civarındadır ve -7 °C’a kadar düşer. Kışın bu bölgeye kar yağar. Yazın ise sıcaklık 30 ila 38 °C’a kadar yükselir. (Konstantin’de 36 °C)

Güneydeki Sahra bölgesinde kış sıcaklığı 15 ila 28 °C iken yazın 40 ila 45 °C’a yükselir.

Ekonomi

Cezayir, Afrika kıtasının en zengin ülkelerinden biridir. Yıllık 113,6 milyar dolarlık gayri safi milli hasıla ile kıtanın en büyük beşinci iktisadına sahiptir. Para birimi ‘Cezayir Dinarı’dır.

Cezayir, önemli bir doğal gaz (üretimde dünya 5.si, ihracatta 4.sü gelir) ve petrol (üretimde 13., ihracatta 9.) üreticisi ve ihracatçısıdır. Ülkenin güney batısında demir, güney ucunda ise uranyum ve çinko yatakları bulunur. Bir kamu şirketi olan Sonatrach tarafından çıkarılan petrol ve doğal gaz, ülkenin başlıca gelir kaynağıdır. Cezayir, tarım reformu ve ağır sanayinin modernizasyonu yoluyla iktisadını canlandırmayı denemiştir, ancak petrol ve doğal gaz kökenli ürünler hâlâ ihracatın neredeyse tamamını oluşturur.

Denize yakın kesimde tarıma elverişli alanlarda başta zeytin gibi Akdeniz iklimi bitkileri yetişir. Cezayir, bakla tarımında dünya 1.si, incirde 5.si, hurmada 6.sı, kayısıda 9.su, bademde 10.su gelir, buna karşın tarım ürünlerinin büyük kısmını ihraç edemez.

Cezayir’in dış borçları 2005 yılında 17,5 milyar dolar iken Aralık 2006’da 4,7 milyar dolara düşmüştü. Ülke, dış borçlarını yavaş yavaş kapatmakta, bunda artan petrol fiyatlarından yararlanmaktadır. Bir OPEC ülkesi olan Cezayir, sağlam bir iktisada sahiptir. Petrol ve doğalgaz gelirleri dış borçları azaltmakta kullanıldığı gibi önemli altyapı projelerinin gerçekleşmesini de sağlamaktadır.

Modern Cezayir edebiyatı Arapça ve Fransızca arasında bölünmüş durumda olup ülkenin yakın geçmişinden etkilenmiştir. 20. yy Cezayir romancıları arasında en önemlileri Muhammed Dib, Albert Camus ve Katib Yasin’dir. 1980’lerin önemli romancıları daha sonra Uluslararası Af Örgütü’nün başkan yardımcısı olacak Raşid Mimuni ve laik görüşleri nedeniyle şeriatçi bir grup tarafından öldürülen Tahar Djaout’tur.

Ünlü modacı Yves Saint Laurent, Oran kentinde doğan bir Cezayirlidir.

Fransız kökenli ünlü Cezayirliler arasında filozof Jacques Derrida da bulunur. Melek Bennabi ve Frantz Fannon sömürgecilik karşıtı görüşleriyle tanınmıştır. 1905-1973 yılları arasında yaşamış olan Malik bin Nebi Cezayir halkının sosyolojik dönüşümünde oldukça emeği geçmiş ve bu konularda önemli eserler vermiştir. Hıristiyan düşünür Aziz Augustinus Annaba yakınlarında, Tagaste’de doğmuştur. Tunus’lu olan İbni Haldun, ünlü eseri Mukaddime’yi Cezayir’de yazmıştır.

Cezayir kültürünün en önemli unsurunu İslam medeniyeti oluşturur. Ülke nüfusunun %99’dan fazlasını müslüman kökenliler oluşturur. Hıristiyanların oranı %0,1 kadardır. 1960’ta sayıları 160.000’i bulan musevilerden sadece 200 kadarı kalmıştır. Cezayir anayasası, tüm vatandaşlara din özgürlüğü tanır. İmamlar, papazlar ve hahamlar Diyanet İşleri Bakanlığı’na bağlıdır ve devlet memurudur. Vaaz vermek veya dini faaliyetlerde bulunmak devletin iznine tabidir.

Devlet, din eğitimine ve camilere maddi katkıda bulunmakta, imamların maaşlarını ödemektedir. 2005’ten beri şeriat hukuku orta dereceli okullarda zorunlu ders haline getirilmiştir.

Cezayir müziğinin ülke dışında en çok bilinen türü rai’dir. Rai, çobanların folklorik müziğiyle popun bir karışımıdır. Cheb Khaled ve Cheb Mami gibi uluslararası yıldızlar bu tarz müzikle ün kazanmıştır. Cezayir içinde ise sözel ağırlıklı eski şaabi türü müzik halk tarfından tercih edilmektedir. Kabile müziği de kıvrak tonlarıyla beğeni toplamaktadır. Kıyı kentlerinde Endülüs göçmenlerinin getirdiği Endülüsi müzik, klasik bir tarz olarak hâlâ dinlenmektedir.

Mutfak

Sebzeli kuskus.

Cezayir yemekleri Akdeniz mutfağının özelliklerini gösterir. Bazı yemekler ülke genelinde pişirilse de çoğu yereldir ve kültürel çeşitliliğe delalet eder. Bu durum, yerel coğrafya, iklim ve tarihin bir sonucu olarak zamanla ortaya çıkmıştır. Buğdaydan yapılan, et veya sebzeyle servis edilen kuskus,merguez(mergez), biber, soğan ve sarımsakla yapılan şakşuka tipik yemeklerdir.

Yorum yapın