*Sürekli Size Soğuk Davranan Kişilerle Mi İlişkiler Yaşıyorsunuz?
En Yakın Hissettiğiniz Kişilerin Bile Sizi Umursamadığını Ya Da Yeterince
Anlamadığını Mı Düşünüyorsunuz?
*Aslında Bir Şekilde Kusurlu Olduğunuzu Ve Sizi Gerçekten Tanıyan Birinin
Sizi Sevip Kabullenmesinin Olasılıklı Olmadığını Mı Düşünüyorsunuz?
*Başkalarının İhtiyaçlarını Kendinizinkilerden Önde Mi Tutuyorsunuz?
Böylece İhtiyaçlarınız Hiç Karşılanmıyor Mu- Hatta İhtiyaçlarınızın
Neler Olduğunu Bile Bilmiyor Musunuz?
*Başınıza Korkunç Bir Şey Gelebileceğinden-Ciddi Olmayan Bir Boğaz Ağrısının
Bile Ciddi Bir Hastalığın Belirtisi Olabileceğinden Mi Korkuyorsunuz?
*Çevrenizden Ne Kadar Takdir Ve Onay Alırsanız Alın, Hala Bunu Aslında
Haketmediğinizi Düşünüyor Ve Kendinizi Mutsuz Mu Hissediyorsunuz?
Biz Bu Kalıplara Şema Diyoruz.
Psikanalitik Psikoterapinin Varsayımlarından Bir Tanesi, Çocukluk Acılarımızı Tekrarlayıp Durduğumuzdur. Freud Buna Tekrarlama Zorlantı’sı Adını Vermiştir. Alkolik Bir Kişinin Çocuğu Bir Alkolik’le Evlenir. Taciz Edilen Çocuk Ya Bunu Tekrar Eden Biri İle Evlenir Ya Da Kendisi İstismar Eden Yetişkin Olur.
Bilişsel Terapinin Temel Sınavı Yaşamımızdaki Düşünce Şeklimizin (Bilişler) Hissettiklerimize (Duygular) Yön Verdiğidir. Duygusal Sorunları Olan Kişiler Gerçekleri Çarpıtma Eğilimindedirler. Şemalar, Belli Durumları Abartılmış, Çarpıtılmış Şekillerde Değerlendirmemize Neden Olurlar. Bilişsel Düğmelerimize Basarlar.
Şema, Bir Örüntü Veya Temadır; Çocuklukta Başlar Ve Yaşam Boyu Tekrar Eder. Tema, Terk Edilme Ve Güvensizlik Veya Duygusal Yoksunluk Veya Diğer Herhangi Bir Şema Olabilir. Sonuç Olarak Ortaya Çıkan Şudur: Yetişkin Olarak, Çocukluğumuzda Bize En Çok Zarar Veren Durumları Tekrardan Yaratmayı Başarıyoruz. Bir Şema Özyıkıcıdır. Hastalar Tıpkı ‘Işıkta Yanan Bir Pervane’ Gibi Şemaların Tetiklediği Durumlara Doğru Çekilirler. Bir Şema Bizim Kendilik Algımıza, Sağlığımıza, Diğerleri İle Olan İlişkimize, İşimize, Mutluluğumuza, Ruh Durumlarımıza Zarar Verir. Hayatımızın Her Yönüne Dokunur. Şemalar Hayatta Kalmak İçin Çok Savaş Verirler. Bunu Sürdürmek İçin Güçlü Bir İtilme Hissederiz. Biz Şemayı Biliriz. Acı Verse Bile Rahat Ve Tanıdıktır. Bu Yüzden Değiştirmesi Çok Zordur. Ayrıca Şemalar Genellikle Çocukken Yaşadığımız Aileye Uyum Sağlayabilmemiz İçin Gelişmiştir. Belki Bu Örüntüler Biz Çocukken Gerçekçiydi; Ancak Artık Yararlı Bir Amaca Hizmet Etmeseler Bile Bizim Onları Sürdürmeye Devam Etmemiz Sorunun Kendisidir.
Çevremizdeki En Önemli Etken Ailemizdir. Daha Geniş Kapsamda Aile Ortamımız Erken Dönem Dünyamızın Şekillendiricisidir. Biz Bir Şemayı Görselleştirdiğimiz Zaman, Neredeyse Her Zaman Çocukken İçinde Yaşadığımız Ailemizden Bir Dramayı Canlandırıyoruz’dur.
