Taburcu Olmanin Huzunlu Hikayesi
Neden Türk Hekimleri Hastalarını İyileştirdikten Sonra “Taburcu” Ederler; “Hasta İyileşti Eve Gitsin”, “Eve Çıkabilir” Gibi Kelimeler Kullanmazlar, Hiç Aklınıza Geldi Mi? Taburcu Kelimesinin Çok Hüzünlü Bir Hikayesi Vardır Aslında. Haydi Hep Beraber Okuyalım O Zaman.
1. Dünya Ve Çanakkale Savaşı Sırasında Ülkenin Tıp Eğitimi Veren, Sağlık Alanındaki Tek Kurumu Mekteb-İ Tıbbiye-İ Adliye-İ Şahane, Hocalarını, Öğrencilerini Vatan İçin Cepheye Yolluyor, Eğitime Ara Vermek Zorunda Kalıyor, Binası İse Tamamen Hastaneye Dönüşüyordu. Sadece Cephede Savaşmakla Kalmıyor, Savaş Olmadığında Ya Da Geride Kalan Kıdemsiz Sağlık Çalışanları Da, Direnişte Bizzat Çalışıyorlardı. Bu Arada İzmir İşgal Edilmişti. İzmir’in İşgalinin Üç Gün Sonrası, 18 Mayıs 1919’Da, Okulda Hararetli, Hüzünlü Konuşmaların Yapıldığı, Direniş Gruplarının Örgütlendiği Bilinir.
Daha Çok Bahsedilecek Olay, Anlatılacak Konu Var Ancak, Söylemek İstediğim Şudur;
Ülkede Herkes Askerdir, Eli Silah Tutan Tüm Erkekler Savaştadır. Kadınlar Da Cephe Gerisinde Erkeklerden Geri Kalır Değillerdir. Bütün Ülkede Vatan İçin Büyük Fedakarlıklar Yapılmaktadır. Gerçek Kurumsal Düzeyde Tek Hastane Vardır. Fakat Ülkenin Her Yanındaki Cephelerde Tüm Hekimler Subay Olarak Görev Almışlardır. Yaralılar İyileştirilir, Komutan Hastalarını, Askerlerini Dolaşır. Hastanede, Kışlada, Revirde, Cephede, Çadırda, Savaş Alanında Ne Kadar Yaralı Ve Hasta Varsa Dolaşır. Tabip Subay, İyileşenleri, Tekrar Silah Tutabilecekleri Savaşa, Taburuna Yollar, “Taburcu” Eder. Başka Hiçbir Milletin, Ülkenin Hastanesinde, Hastalar İyileştiklerinde “Taburuna Yollanmaz, Taburcu” Edilmez.
Bazı Değerleri, Yaşamının İçine Böylesine Sindirmiş Başka Bir Millet Yoktur. Ordusunu, Askerini, Bağımsızlık Mücadelesini, Gazi Mustafa Kemal’ini, Silah Arkadaşlarını, Tüm Aziz Şehitlerini, Yaşamına Böyle Sindiren Başka Bir Millet Yoktur. Bazı Olguların Farkında Olmasak Da Her Zaman, Sonsuza Kadar Bizimle Yaşayacaklar…
İşte Size ‘’Taburcu’’Luğun Hikayesi…
