Ayşe Hanım
Hastanede Baş Hemşirenin Masasındaki Telefon Çalar. Hemşire Hemen Açar Telefonu.
─ 302 Numaradaki Ayşe Hanım’ın Durumunu Soracaktım, Nasıl Acaba? Diye Sorar Telefondaki Kadın.
─ Bir Dakika Efendim, Der, Baş Hemşire..
Sonra Cevap Verir…
─ Her Şeyi Yolunda, Efendim. Ateşi Düşmüş. Tansiyonu Normalleşmiş. Testleri Çok İyi Gelmiş. Bu Akşam Serumları Kesilecek. Salı Günü De Bir Aksilik Olmazsa Taburcu Edilecek…
─ Harika!.. Harika!.. Harika!.. Diye Çığlık Atmış Telefondaki Ses… Muhteşem Bir Haber Bu. Çok Teşekkür Ederim. Çok Teşekkür Ederim. Sağ Olun. Var Olun.
─ Bu Kadar Heyecanlandığınıza Göre Çok Yakınınız Olmalı, Demiş Baş Hemşire.
─ Hayır, Demiş Telefondaki Ses. Ayşe Hanım Benim.. Sabahtan Beri Bir Sürü Doktor Girdi Çıktı Odama Ama, Hiçbiri Bir Şey Söylemedi. Meraktan Ölüyordum…
