Tarihte Pek Bilinmeyen Bir Savaştan Bahsetmek İstiyoruz Bu Savaş Deve Kuşları İle İnsanlığın Savaşıdır Kulağa Garip Gelebilir Ama Okuyunca Tarihte Yaşanmış Olaylardan Birine Daha Tanıklık Etmiş Olursunuz
“Emu Yani Devekuşları İle Yaşamayan Onların Verdiği Zararı Anlayamaz” Demişti Avustralya Savunma Bakanı George Pearce. Haksız Da Sayılmazdı Hani, Emular Bir Çok İnsanın Hayatını Zehir Ediyordu Bir Zamanlar.
1930 Larda Büyük Buhran Zamanı Tarım Ürünleri İle Durumu Kurtarmaya Çalışan Avustralya, Bunda Çok Başarılı Olamadı Çünkü Emular Vardı Bölgede.
Nasıl?
Öyle Sevimli Durduğuna Bakmayın, Büyük Sürüler Halinde Göç Eden Emular(Koşucu Devekuşları Da Deniyor. Bu Özelliklerine İleride Değineceğiz), Bölgedeki Ekinlere Saldırıyor, Büyük Kısmını Yiyor Yemedikleri Alanları İse Bozuyor Çitlerde Büyük Delikler Açıyor Böylece Diğer Vahşi Hayvanlara Kapı Açılıyordu. Yani Resmen “Siz Yohken Biz Burdaydık Ulen!” Diyorlardı.
Çiftçiler Baş Edemedi Emularla. Bir Çoğu Bölgeden Göç Etti İnsanların.
Üstelik Bu Çiftçilerin Tamamına Yakını Eski Asker, Savaş Gazisi İdi, Düşünün Emuların Gücünü.
Şikayetler Ve Milyonlarca Dolarlık Zarardan Sonra Savunma Bakanı Emulara Savaş İlan Eder. Makineli Tüfeklere Sahip Birlikler Gönderir. Ha Unutmadan Ayrıca Olayları Filme Çekmeleri İçin Bir Film Ekibi De Yollar, Böylece Savaşı Ve Zaferi Propaganda Olarak Kullanacak, Seçmenlerinin Gözünde Çiftçileri Ve Halkı Kurtaran Kahraman Olacaktır.
Askerlerine Emirlerinden Birisi De Zaferin Bir Anısı Olarak 100 Tane Emu Derisi Getirmeleri Ve Savaşan Askerlerin Şapkalarına Emu Tüyleri Takmaları Ve Bu Gururu Hep Yaşamaları İdi.
Kıtanın Batısında Savaş Başlayınca Doğudaki Şehirlerde Olaya İsyanlar Başladı. Bunun Bir Hayvan Katliamı Olduğundan Tutun Daha Neler. Ancak Kimseyi Dinlemedi Kahraman.
Ve Savaş.
Doğudaki Gazeteler “Ne Yapacağı Belli Olmayan Tehlikeli Bir Düşman” Olarak Tanımlıyordu Bu Hayvancağızları.
Ama Komutanlara Göre Tam Tersiydi. Emu Lan Bu!Tüylü Bir Hayvan Altı Üstü. Makineli Tüfeklerle Dakikada 300 Mermi İle Ne Olduğunu Anlamadan Emular Geberecekti.
Öyle Olmadı.
İlk Taarruzda Yüzlerce Metre Uzaktan Yaylım Ateşi Açıldı Emulara. Aptallık!
Emular Korkunca Kaçmaya Ve Saatte 50Km Hızla Sağa Sola Koşmaya Başlayınca Askerlerin Herhangi Bir Hedefe Ateş Etmeyi Bırak Nişan Almaya Dahi Fırsatları Olmuyordu.
İlk Günün Fiyaskosundan Sonra Bir Yazar Şöyle Diyecekti “Belli Ki Emu Komutanı Gerilla Taktiğine Geçmelerini Emretmiş Emulara”
Ordu Yetkilileri İse Aptal Hayvan Dedikleri Emuların Aslında Biraz Zeki Olabileceğini Kabul Ettiler. Av Sezonu Açılmıştı Ve Hayvanlar Duruma Adapte Olmuşlardı Çoktan.
Bir Askerin Raporuna Göre “ Küçük Gruplara Böünen Emularda Her Manganın Bir Lideri Vardı. Diğerleri Ekinleri Talan Ederken O Etrafı Gözlüyor Herhangi Bir Tehlike Anında Saniyeler İçinde Yüzlerce Metre Etrafa Saçılıyorlardı”
İkinci Gün Avustralyalı Komutan Öyle 400 Metreden Salak Salak Ateş Açılmasını Yasakladı Ve Sinsice Yaklaşıp Öyle Ateş Edilmesini Emretti. 1000 Kişilik Bir Düşman Ordusuna Yaklaştı Avustralya Askerleri Ve Emir Gelince Şarjörlerini Boşaltana Kadar Durmaksızın Ateş Ettiler. Mermiler Bitince Ve Toz Duman Kalkınca 12 Tane Düşman Leşi İle Karşılaştı Askerler. Fiyasko!
“Tüyleri O Kadar İnce Ki Yaylım Ateşinde Vurduğunuzu Sandığınız Düşman Koşarak Ve Sinir Bozucu Şekilde Zıplaya Zıplaya Uzaklaşıyor Bir Nevi Kurşun Geçirmez Tank Gibiler Yeminle” Diyordu Binbaşı Bahane Olarak.
Artık Emular Mı Güçlüydü Yoksa Askerler Mi Salaktı Bilemiyorum. Lan Bir De Bu Adamlar Teee Gelibolu’ya Gelip Bizle Aşık Atmaya Kalktılar Hey Hat!
Bir Asker Raporunda Diyordu Ki :
“Emuları Öldürmenin Sadece 2 Yolu Var. Tam Kafasının Arkasına Ağızları Kapalıyken Ateş Etmek Veya Eğer Ağızları Açıkken Tam Önden Kafalarına Ateş Etmek. Bunun Ne Kadar Zor Olduğunu Düşünün” Oha!
Binbaşı Düşmanın Çetinliğini Görünce “Üfffff Varya Bu Emulara Makineli Tüfek Monte Edilse Dünyada Yenemeyeceğiniz Ordu Yok Ellaham” Demiştir. Şaka Değil Harbiden Demiş Bunu. Sizin De Aklınıza Şu Geldi Değil Mi.
3. Gün İse İlk Günlerin Tecrübesi İle Yeni Bir Taktik Denendi. Kamyonetların Üzerine Takılmış Makineli Bataryalarla Emu Sürülerini Kovalayıp Onlar Kaçsa Da Peşinden Gidip Öldürmek. İşe Yaradı Mı Dersiniz?
Elbette Hayır. Araçların Sesini Duyan Emular Onlar Yaklaşmaya Kalktıkça Koşarak Uzaklaşıyor Menzilden Çıkıyorlardı. Arazide Araçlarla Bu Hayvanları Takip Etmek Oldukça Güçtü. Takla Atanı Mı Dersin, Vazgeçip Geri Döneni Mi Dersin.
Sıkılmayan Varsa Devam Edelim Canlar.
Savaşın Bu Şekilde Fiyaskoya Dönüşmesi Sonrası Basın Ciddi Ciddi Olaya Eleştirilerini Getirmeye Başladı. Gazeteler Koca Birliğin Binlerce Mermi Harcamasına Rağmen Sadece 20 Tane Emu Öldürebildiğini Yazıyordu. Gerçi Binbaşı “Lan Yok Ne Alakası Var? Ben Kendim 300 Tane Öldürdüm Lan! Vallla Bak!” Dese De İnsanlar “Say Ulan!” Diyor Ve Daha Çok Basına İnanıyorlardı.
Savaşın Kaybedildiği Anlaşılınca İlk Emri Veren Savunma Bakanı, Asla Makineli Tüfeklerle Gidin Emuları Öldürün Demedim Diyecektir Ve Askerlere Çekilme Emri Verir.
Basında Çıkan Şakalı Manşet Şöyle İdi :
“Savaş Bitti Ama Henüz Karşı Taraf İle Bir Barış Anlaşması İmzalanmadı. Düşman, İşgal Ettiği Topraklardaki İddiasını Sürdürüyor”.
Gel De Gülme.
Ama Binbaşı Çekilme Emrine Uymaz Ve Bir Kaç Adamı İle Kıtanın Batısında Savaşını Sürdürür. Askerlerin Geri Çekilmesi İle Meydanı Boş Bulan Binlerce Emu Resmen Bölgeyi Talan Eder. En Sonunda Binbaşı Adamları İle Geri Döner.
Çiftçiler Devamlı Yardım İstemektedirler Ancak Duyan Olmaz Artık Onları.
3 Yıl Sonra Dev Bir Emu Sürüsü Sefere Çıkmıştır. Çiftçiler 2.Bir Emu Savaşı Talep Eder Ancak Zaten Yeterince Utanmış Hükumet Pek Oralı Olmaz. Zaten Dünyada Daşşak Malzemesi Olmuşlardır, Bir Tane Daha Fiyaskoyu Kaldıracak Durumda Değillerdir. Dokunsan Ağlayacak Haldedirler Lan Öyle Böyle Değil.
Savaş Yerine “Gagaya Ödül Sistemi” Uygular. Her Bir Ölü Emu Gagasına Para Verilir.
İlk 2 Ayda 13.000 Emu Öldürülür. İlk Yıl Sonunda 30.000 Emu Telef Edilmiştir. İnsanoğlunun En Büyük Açlığını Kullanmıştır Devlet, Para!
50’Lerde Devlet O Bölgeye 200 Km Uzunluğunda Çit Çekmiştir Ve Sorun Hallolmuştur.
