Şeytan
“Günlerden Bir Gün Şeytanın Yolu Bir Köye Düşmüş.
Keyfi Yerinde Olan Şeytan Sırtını Bir Ağaca Dayamış Ve Buzağısı Kazığa Bağlı Olan Ve İneğini Sağan Genç Bir Kadını Uzaktan İzlemiş.
Şeytan Kadını Epeyce İzledikten Sonra Yerinden Kalkıp Kazığa Bağlı Buzağının İpini Biraz Gevşetmiş.
Buzağı Bu, Az Ötede Annesinin Sütünün Kovaya Sağılmasını Aç Karnına İzlemeye Daha Fazla Dayanamamış, Biraz Debelenmiş Ve Boynundaki İpi Çözmüş.
Koşarak Annesini Emmeye Giden Buzağı Süt Kovasını Devirmiş. Sağdığı Süt Ziyan Olunca Sinirlenen Genç Kadın Eline Geçirdiği Odunu Buzağıya Vurunca Yavru Yere Yığılmış.
Yavrusuna Saldırılan İnek Kayıtsız Kalamayıp Bir Tekmede Kadını Yere Serip Öldürmüş.
Uzaktan Geçmekte Olan Kadının Kayınpederi, İneğin Gelinini Öldürdüğünü Görüp İneği Tüfekle Vurmuş.
Silah Sesini Duyan Koca, Karısını Yerde Cansız Yatar Ve Babasını Da Elinde Tüfekle Görünce Silahını Çekip Babasını Öldürmüş.
Kısa Bir Süre Sonra Gerçeği Öğrenen Genç Adam, Bu Kadar Acıya Dayanamayıp İntihar Etmiş.
Bütün Bu Olayları Bir Kenardan İzleyen Şeytan “Bu Felaketi De Bana Yüklerler Şimdi, Oysa Buzağının İpini Gevşetmekten Başka Ben Ne Yaptım Ki?”Demiş.”
