Anne babaya nasıl dua edilir ,anne baba Dualar
Sayfanın Konusu;ölmüş babaya dua etmek,baba için en güzel dualar,anne babaya dua ayeti,babaya edilecek en güzel dua,ölen babaya dua sözleri,ölen babaya mektup,ölen babaya ağıt sözleri,anne ve baba ile ilgili dualar kısa,
Kur’ân’da İbrahim (a.s.)’ın anne-babası için şöyle dua ettiği bildirilmektedir:
Rabbenağfirli veli valideyye velil mü’minine yevme yekumul hisab.
“Rabbimiz! Hesabın görüleceği gün, beni, anamı-babamı ve mü’minleri bağışla!” (İbrâhim, 14/41)
İsrâ sûresinde anne-babaya şöyle dua edilmesi tavsiye edilmiştir:
Vahfıd lehumâ cenâhaz zulli miner rahmeti ve kul rabbirhamhumâ kemâ rabbeyânî sagîrâ(sagîren)
“Onlara acımadan dolayı, tevazu kanadını indir, (onlara karşı alçak gönüllü ol) ve: ‘Ey (her varlığı terbiye edip yetiştiren) Rabbim! Bunlar, beni küçükken nasıl (acıyıp) yetiştirdilerse
sen de bunlara (öyle) acı!’ de.” (İsrâ, 17/24)
Ahkâf sûresinin 15. ayetinde çocukların anne-babaları için şöyle dua etmeleri öğretilmektedir:
Ve vassaynel insâne bi vâlideyhi ihsânâ(ihsânen), hamelethu ummuhu kurhen ve vadaathu kurhâ(kurhan), ve hamluhu ve fisâluhu selâsûne şehrâ(şehren), hattâ izâ belega eşuddehu ve belega erbaîne seneten kâle rabbi evzı’nî en eşkure ni’metekelletî en’amte aleyye ve alâ vâlideyye ve en a’mele sâlihan terdâhu ve aslıh lî fî zurriyyetî, innî tubtu ileyke ve innî minel muslimîn(muslimîne).
“Ey Rabbim! Bana ve ana babama ihsan ettiğin nimetlerine şükretmemi ve senin hoşnut olacağın sâlih amel işlememi ilham et. Benim neslimden gelenleri de sâlih kimseler kıl.Doğrusu ben tövbe edip sana yöneldim. Ve ben gerçekten Müslümanlardanım.”
(Ahkâf, 46/15)
Anne-baba için hayır dua etmek, çocukların temel görevlerinden biri olup bu dua onlar için minnet ve vefa borcudur. Çocukların yaptığı dua ile anne-babaların, cennetteki
manevî dereceleri artar. Peygamberimiz (s.a.s.) şöyle buyurmuştur:
“Mü’minin cennetteki derecesi yükseltilir. Bu kimse, ‘Ya Rabbi! Bu derece nereden kaynaklandı’ diye sorar. ‘Çocuğunun senin için af dilemesi sebebiyle’ diye cevap verilir.” (İbn Ebî Şeybe,
Dua, 111, No: 29731)
